Ότι είναι ο Παρθενώνας για τους Αρχαίους Έλληνες, είναι και η Αγία Σοφία για το Βυζάντιο και για τον Ελληνισμό. Η βυζαντινή αυτοκρατορία και η πρωτεύουσά της Κωνσταντινούπολη, ήταν η πρωτεύουσα όλου του τότε γνωστού κόσμου (οικουμενική πρωτεύουσα) και κέντρο όλης της ζωής της είχε την Αγία Σοφία ή αλλιώς, λόγω του μεγέθους της την Μεγάλη Εκκλησία. Γιατί είχε κέντρο την Αγία Σοφία; Επειδή το κράτος θεωρούνταν το κράτος του Χριστού, έτσι το ήθελαν αυτοκράτορες και λαός. Ήταν και η κατασκευή της τέτοια, που προσέλκυε όλους τους ανθρώπους, άρχοντες και απλό λαό. Δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει κάτι μεγάλο και τρανό που να σημαδέψει την αυτοκρατορία, και να μην τελεσθεί με εκκλησιαστικό τρόπο στην Αγία Σοφία.

Από τους χρόνους του Μέγα Κωνσταντίνου ,που πρώτος έχτισε το ναό αφιερωμένο στη σοφία του Θεού, οι διάδοχοί του τον ξαναέχτισαν, τον μεγάλωσαν, τον στόλισαν και τελικά ο Ιουστινιανός τον μετέβαλε σ’ ένα αρχιτεκτονικό θαύμα των αιώνων. Ήταν λοιπόν φυσιολογικό να επηρεάσει και να σημαδεύει τη ζωή της αυτοκρατορίας. Άλλωστε, στο μεγαλείο της αυτοκρατορίας, άρμοζε ένας τέτοιος ναός.

Tαξίδι στη χώρα των ζαχαρωτών

…Καθώς βγαίναμε από την πόλη, όλα έγιναν τόσο γλυκά!! Δέντρα γλειφιτζούρια, πρόβατα που το μαλλί τους ήταν μαλλί της γριάς,δρόμοι από ζαχαρόπαστα,σιντριβάνια σοκολάτας και αυτοκίνητα με ρόδες ντόνατ! Όλα τόσο ωραία και…νόστιμα.
Σταμάτης
…Όταν ξύπνησα βρισκόμουν πάνω σε ένα δέντρο.Σε μια μηλιά. Είχε καραμελωμένα μήλλα και φύλλα από λευκή σοκολάτα. Το έδαφος ήταν από ζελέ. Ξαφνικά είδα από μακριά να έρχονται αρκούδες .Τρόμαξα λίγο, αλλά τελικά ήταν ζελεδάκια. Πολύχρωμα ζελεδάκια αρκουδάκια…

Παρασκευή