Η πρώτη αντιστασιακή πράξη της Ευρώπης ενάντια στον φασισμό

 

Το χρονικό του πολέμου

 

Για μια ασφαλή επιστροφή...

Εξάσκηση στην περίμετρο

εδώ

Γνωριμία με τον Ήλιο μας

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Ήλιος και τα αστέρια που βλέπουμε το βράδυ στον ουρανό είναι διαφορετικά ουράνια αντικείμενα. Στην πραγματικότητα όμως ο Ήλιος είναι ένα αστέρι όπως τα εκατομμύρια που βλέπουμε στο βραδινό ουρανό. Ο λόγος που φαίνεται τόσο διαφορετικός είναι διότι βρίσκεται πάρα πολύ κοντά στη Γη σε σχέση με τα υπόλοιπα αστέρια.

«Ο στολισμός του Επιταφίου»  Θεόδωρου Ράλλη

         

Ο πίνακας εικονίζει το εσωτερικό μιας ορθόδοξης εκκλησίας τη Μεγάλη Παρασκευή, καθώς τρεις κοπέλες με παραδοσιακές φορεσιές στολίζουν τον Επιτάφιο με πολύχρωμα τριαντάφυλλα που έχουν στις ποδιές τους. Μία από αυτές είναι ανεβασμένη σε ένα ξύλινο σκαμνί, για να μπορεί να στολίσει τα ψηλότερα μέρη του Επιταφίου.  Μια άλλη κοπέλα φέρνει μια αγκαλιά λουλούδια και δυο ιερείς ,ένας ασπρομάλλης με μπαστούνι και ένας νεότερος, συνομιλούν σε μια άκρη. Τα πρόσωπα των  κοριτσιών αποδίδονται με ρομαντικό τρόπο και δείχνουν αφοσιωμένα στον στολισμό. Στον πίνακα επίσης ξεχωρίζουν ένα προσκυνητάρι στον τοίχο και μπροστά του ένα μανουάλι με αναμμένα κεριά και ένας αρχαιοελληνικός κίονας .Τα χρώματα δεν είναι ιδιαίτερα έντονα , υπάρχει όμως ποικιλία, ειδικά στα λουλούδια. Εκείνο που ξεχωρίζει είναι το βυσσινί χρυσοκέντητο κάλυμμα του Επιταφίου.

Ο Χριστός του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού, Salvador Dali

         Ο Χριστός του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού του Σαλβαντόρ Νταλί ονομάστηκε έτσι καθώς ο σχεδιασμός του βασίστηκε σε ένα σχέδιο του 16ου αιώνα από κάποιον μοναχό του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού. Bρίσκεται στο Skottish Museum  της Γλασκώβης (ψάξε πού βρίσκεται η Γλασκώβη)

       Σε αυτόν τον πίνακα ο Χριστός παριστάνεται πάνω στο σταυρό, μέσα στον σκοτεινό ουρανό και έξω από τη γη. Έχει σκυμμένο το κεφάλι του, οπότε δεν μπορούμε να διακρίνουμε τον πόνο και την αγωνία του. Δεν φορά ακάνθινο στεφάνι ούτε έχει καρφωμένα τα πόδια και τα χέρια του. Φαίνεται σαν να κοιτάζει προς τη Γη. Κάτω στη γη ο Νταλί ξετυλίγει ένα  όμορφο τοπίο  με  μια λίμνη και τρεις ανθρώπινες φιγούρες που μοιάζουν με ψαράδες. Προφανώς, αυτή είναι η Θάλασσα της Γαλιλαίας και οι απόστολοι, η γήινη ζωή του Ιησού, η οποία τελείωσε με τη σταύρωση.  Ο θεατής βλέπει τα πάντα από πάνω, σαν να βρίσκεται στον ουρανό. Με τα μάτια του Θεού, δηλαδή.

Αν εμείς βρισκόμασταν στη θέση του Ιησού , τι θα θέλαμε να βλέπαμε σκύβοντας κάτω;

Μια ακόμη πρόταση για την περιγραφή έργου τέχνης

εδώ

Πώς περιγράφω ένα έργο τέχνης

Ελληνικός Πολιτισμός

v  Στην 1η παράγραφο να αναφέρεις τον τίτλο, λίγα λόγια για το ζωγράφο και την τεχνοτροπία του (μπορείς να βρεις γι αυτό υλικό στο διαδίκτυο).  .

v   Στη 2η παράγραφο περιγράφεις τον πίνακα -θυμήσου   ό,τι έχουμε πει για την περιγραφή.

v  Στην 3η παράγραφο  γράφεις την προσωπική σου άποψη και τα συναισθήματα σου για τον πίνακα.

Μόνα Λίζα

Η γυναίκα κάθεται σε μια πολυθρόνα μπροστά από ένα μπαλκόνι, με το πρόσωπο και το βλέμμα προς τον θεατή ενώ το πάνω μέρος του σώματός της είναι στραμμένο προς το πλάι. Αυτό κάνει τη μορφή να φαίνεται σχεδόν ζωντανή και δίνει ιδιαίτερη αρμονία στη σύνθεση. Τα χέρια της που αναπαύονται το ένα πάνω στο άλλο, επιτείνουν αυτή την αίσθηση της αρμονίας και της γαλήνης. Το περίφημο αινιγματικό χαμόγελο της Μόνα Λίζα τονίζεται από μια ελαφρά σκιά που υπάρχει γύρω από τα μάτια της και τις γωνίες του στόματος. Καθώς την κοιτάζουμε δίνει αρχικά την εντύπωση ότι χαμογελά και αμέσως μετά μας φαίνεται σοβαρή και απρόσιτη.

Περιγραφή έργου τέχνης

Δες το βίντεο . Θα σε βοηθήσει στην περιγραφή του πίνακα του φυλλαδίου Εργασιών στο μάθημα της Γλώσσας.

Σύνδεση μαθητών στο eclass και εγγραφή σε μάθημα

Βίντεο με οδηγίες προς μαθητές και γονείς για την σύνδεση στην πλατφόρμα eclass του σχολείου μας και την εγγραφή σε μαθήματα.

Είχαμε ξεκινήσει να διαβάζουμε στην τάξη το ¨Παραμύθι χωρίς όνομα¨ ,αλλά δυστυχώς, ο χρόνος που ποτέ δεν είναι αρκετός, μας εμπόδισε. Να η ευκαιρία λοιπόν.
Άκου το πρώτο κεφάλαιο, από την προηγούμενη ανάρτηση, ζωγράφισε μια σκηνή από αυτό  και στείλε μου το . Κράτησε τη ζωγραφιά. Όταν επιστρέψουμε θα δημιουργήσουμε ένα όμορφο λεύκωμα με αυτές . Τα κεφάλαια είναι 20!! Όσα και μεις...Θα ανεβάσω για καθένα από αυτά μια ζωγραφιά από τον καθένα σας.

Ακούω ένα βιβλίο

Άκουσε το πρώτο κεφάλαιο και τα λέμε...

Πώς να λύσεις μια αριθμητική παράσταση

Παιχνίδια μαθηματικών

εδώ 

Συγκεντρωτικός πίνακας διαίρεσης κλασμάτων

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ
Στη διαίρεση και στον πολλαπλασιασμό δεν τρέπω τα κλάσματα σε ομώνυμα
ΒΗΜΑΤΑ
1. Τρέπω  τους αριθμούς σε κλάσματα
2. Αναποδογυρίζω τον διαιρέτη (δηλαδή το δεύτερο κλάσμα) και αντί για διαίρεση κάνω πολλαπλασιασμό
3. Πολλαπλασιάζω αριθμητή με αριθμητή και παρανομαστή με παρανομαστή
4. Ελέγχω αν το κλάσμα που προέκυψε είναι καταχρηστικό,το μετατρέπω σε μεικτό και απλοποιώ. Αλλιώς απλοποιώ  αν είναι δυνατόν.
Συμβουλή
Εκτύπωσε τον πίνακα ,γιατί θα σε βοηθήσει στη λύση σχετικών ασκήσεων

Oι Βυζαντινοί και οι Άραβες (βιντεομάθημα)

Διαίρεση με μικτούς αριθμούς 2

Διαίρεση με κλάσματα 1

Για περισσότερες ταινίες πάτα δίπλα στην ετικέτα ταινίες.

τα δελφινάκια του Αμβρακικού

Ο Πέτρος κι η Ανθούλα, τα δυο χαριτωμένα «δελφινάκια του Αμβρακικού», παιδιά μιας άλλης εποχής κι ενός παλιού ξεχασμένου κόσμου, ξεκινάν από το μικρό τους θαλασσοχώρι και, ταξιδεύοντας μέσα από το χρόνο και μέσα στο χρόνο, έρχονται κοντά μας για να μας ανιστορήσουν με τη δική τους μαγική γλώσσα το γοητευτικό παραμύθι τους.

Ένας νέος και πρωτοδιοριζόμενος δάσκαλος, ο Άρης Σιούτης, αναλαμβάνει την έκτη τάξη σε κάποιο δημοτικό σχολείο της Αθήνας. Από την πρώτη κιόλας μέρα, την προσοχή του τραβάει ο Λευτέρης, ένας εξαιρετικά αδύναμος μαθητής, σχεδόν αγράμματος. Σιγά-σιγά, ο δάσκαλος ανακαλύπτει ότι ο Λευτέρης είναι πολύ ευαίσθητο παιδί και διόλου καθυστερημένο, έχει μάλιστα συναρμολογήσει μόνος το ποδήλατό του. Παρά την αντίθετη γνώμη του διευθυντή του σχολείου, αλλά και του ευρύτερου περιβάλλοντος, αποφασίζει να τον βοηθήσει. 

το σκασιαρχείο

Η ταινία «L'École buissonnière» («Το σκασιαρχείο») είναι μία γαλλική ταινία του 1949 του σκηνοθέτη Jean-Paul Le Chanois.
Βρισκόμαστε στο 1920, σε ένα μικρό χωριό της Προβάνς. Ο κύριος Πασκάλ, νέος δάσκαλος, συγκρούεται με την έλλειψη ενδιαφέροντος των μαθητών του. Αποφασίζει να αλλάξει ριζικά τις διδακτικές του μεθόδους. Ακούει τα παιδιά, εμπνέεται από τις ανακαλύψεις τους, τους πηγαίνει στην φύση. Οι μαθητές θα ξαναβρούν την χαρά να μαθαίνουν και ο κ. Πασκάλ την χαρά να διδάσκει. Όμως αυτή η μικρή επανάσταση δημιουργεί αρνητικές εντυπώσεις σε κάποιους γονείς και παράγοντες της περιοχής.

Δείτε την εδώ
https://vimeo.com/61927248

Πίπη η Φακιδομύτη

Η Πίπη Φακιδομύτη είναι εννέα ετών. Ζει στη Βίλα Βιλεκούλα μαζί με ένα άλογο, έναν πίθηκο και μια μεγάλη βαλίτσα γεμάτη με χρυσά νομίσματα. Περνάει τη μέρα της σκαρώνοντας σκανταλιές με τους γείτονές της, Τόμι και 'Ανικα, ή διασκεδάζοντας τους γύρω της με τις ευφάνταστες ιστορίες της. Είναι απίστευτα δυνατή και δεν τη σταματάει τίποτα. Γενιές παιδιών έχουν λατρέψει την Πίπη Φακιδομύτη. Όπως ακριβώς ο Τόμι και ή 'Ανικα, έτσι και οι θεατές γοητεύονται από την καλοσύνη της και την ικανότητά της να κάνει συναρπαστική και την πιο βαρετή στιγμή. 

Τα φανταστικά ιπτάμενα βιβλία του κου Μόρις Λέσμορ

Ο Μόρρις Λέσμορ αγαπούσε. Τις λέξεις, τις ιστορίες, τα βιβλία. Η ζωή του η ίδια ήταν ένα βιβλίο που το έγραφε κάθε μέρα ο ίδιος, χαρές, λύπες, όσα ήξερε, όσα έλπιζε. Όμως μια μέρα, ο ουρανός σκοτείνιασε. Ο αέρας φυσούσε μανιασμένος. Και σκόρπισε τα πάντα, όλα όσα ήξερα ο Μόρρις, ακόμα και τις λέξεις του βιβλίου του. Κι όλα χάθηκαν μακριά. Όπως χάνονται σε έναν τυφώνα.

Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΠΟΥ ΑΦΗΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ

Σ’ ένα χωριό των Άλπεων στην περιοχή Alpes-Maritimes το 1896, γεννιέται ο Σελεστέν Φρενέ, παιδί αγροτικής οικογένειας, ονειρεύεται να γίνει δάσκαλος. Υπήρξε καλός μαθητής, με όνειρο να γίνει δάσκαλος, όμως ο πόλεμος διέκοψε την εκπαίδευσή του. Μετά το τέλος του Α! Παγκοσμίου Πολέμου έκανε το όνειρό του πραγματικότητα και το 1920, καταφέρνει ν' αποσπαστεί σε κάποιο σχολείο, έρχεται όμως αντιμέτωπος με την έλλειψη ενδιαφέροντος από τους μαθητές του. Για να τους αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον για μάθηση, αποφασίζει ν’ αφήσει στην άκρη τον παραδοσιακό τρόπο διαπαιδαγώγησης, κάνοντας τους μαθητές του νεοφυείς δημοσιογράφους. 

Ο Ψύλλος

Ο Ηλίας Σειλαϊδής ζει σ’ ένα ορεινό χωριό της επαρχίας Ολυμπίας και πηγαίνει στην τελευταία τάξη του δημοτικού. Κανείς, όμως, δεν τον φωνάζει με το όνομά του –τον φωνάζουν Ψύλλο, όπως είναι o τίτλος της χειρόγραφης εφημερίδας, πoυ συντάσσει και εκδίδει μόνος του. Ο Ηλίας αντιμετωπίζεται σκωπτικά από τους περισσότερους συγχωριανούς του, ο ίδιος όμως ονειρεύεται να ταξιδέψει. Ο «Ψύλλος» τον βοηθά να σπάσει τα σύνορα του χωριού του, τού δίνει τα φτερά να πετάξει μακριά…Η  χειρόγραφη  αυτή εφημερίδα γίνεται η οθόνη των ονείρων του.

Μodern Times

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό πώς μία ταινία, ογδόντα σχεδόν χρόνια μετά τη δημιουργία της, μπορεί να είναι στ’ αλήθεια ξεκαρδιστική, αλλά και απολύτως επίκαιρη στα μηνύματα της! 

The Lion's Cage

Σε μια επίσκεψη στο ζωολογικό κήπο, βλέπετε ένα άδειο κλουβί λιονταριών και αποφασίζετε να δείτε τι υπάρχει μέσα. Λίγα λεπτά μετά την είσοδό σας, εισέρχεται και ένα λιοντάρι από ...

Το καναρινί ποδήλατο

Τα λόγια της πλώρης

Τα δελφινάκια του Αμβρακικού

Ότι είναι ο Παρθενώνας για τους Αρχαίους Έλληνες, είναι και η Αγία Σοφία για το Βυζάντιο και για τον Ελληνισμό. Η βυζαντινή αυτοκρατορία και η πρωτεύουσά της Κωνσταντινούπολη, ήταν η πρωτεύουσα όλου του τότε γνωστού κόσμου (οικουμενική πρωτεύουσα) και κέντρο όλης της ζωής της είχε την Αγία Σοφία ή αλλιώς, λόγω του μεγέθους της την Μεγάλη Εκκλησία. Γιατί είχε κέντρο την Αγία Σοφία; Επειδή το κράτος θεωρούνταν το κράτος του Χριστού, έτσι το ήθελαν αυτοκράτορες και λαός. Ήταν και η κατασκευή της τέτοια, που προσέλκυε όλους τους ανθρώπους, άρχοντες και απλό λαό. Δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει κάτι μεγάλο και τρανό που να σημαδέψει την αυτοκρατορία, και να μην τελεσθεί με εκκλησιαστικό τρόπο στην Αγία Σοφία.

Από τους χρόνους του Μέγα Κωνσταντίνου ,που πρώτος έχτισε το ναό αφιερωμένο στη σοφία του Θεού, οι διάδοχοί του τον ξαναέχτισαν, τον μεγάλωσαν, τον στόλισαν και τελικά ο Ιουστινιανός τον μετέβαλε σ’ ένα αρχιτεκτονικό θαύμα των αιώνων. Ήταν λοιπόν φυσιολογικό να επηρεάσει και να σημαδεύει τη ζωή της αυτοκρατορίας. Άλλωστε, στο μεγαλείο της αυτοκρατορίας, άρμοζε ένας τέτοιος ναός.

Tαξίδι στη χώρα των ζαχαρωτών

…Καθώς βγαίναμε από την πόλη, όλα έγιναν τόσο γλυκά!! Δέντρα γλειφιτζούρια, πρόβατα που το μαλλί τους ήταν μαλλί της γριάς,δρόμοι από ζαχαρόπαστα,σιντριβάνια σοκολάτας και αυτοκίνητα με ρόδες ντόνατ! Όλα τόσο ωραία και…νόστιμα.
Σταμάτης
…Όταν ξύπνησα βρισκόμουν πάνω σε ένα δέντρο.Σε μια μηλιά. Είχε καραμελωμένα μήλλα και φύλλα από λευκή σοκολάτα. Το έδαφος ήταν από ζελέ. Ξαφνικά είδα από μακριά να έρχονται αρκούδες .Τρόμαξα λίγο, αλλά τελικά ήταν ζελεδάκια. Πολύχρωμα ζελεδάκια αρκουδάκια…

Παρασκευή

Δραματοποίηση μιας σκοτεινής σελίδας της ιστορίας-η στάση του Νίκα

Κυριακή, 11 Ιανουαρίου 532, στον Ιππόδρομο, ο λαός επιχειρεί να επικοινωνήσει με τον αυτοκράτορα, για να εκφράσει την αγανάκτηση του από τις αδικίες των αξιωματούχων.
 Οι Πράσινοι λένε στον αυτοκράτορα:

-Ξέρουμε ποιοι μας αδικούν αλλά αν τους κατονομάσουμε μπορεί να ανταμειφθούν περισσότερο.
Ο Ιουστινιανός στην αρχή δηλώνει άγνοια, μετά όμως απειλεί:

«Ει μη ησυχάζητε, αποκεφαλίζω υμάς».

 Ως το βράδυ της Κυριακής η Κωνσταντινούπολη έμεινε ήσυχη και έρημη. Απόλυτα έρημη...